RADIO UWM FM W sobotę 6 września w Alei Sław Olsztyńskiego Sportu odsłonięto kolejnych sześć pamiątkowych tablic. W tym roku w ten sposób wyróżniono m.in. zasłużonego trenera siatkarskiej drużyny AZS-u Olsztyn Andrzeja Grygołowicza oraz Andrzeja Iwaniaka (trzykrotnego medalistę paralimpijskiego w siatkówce mężczyzn, wieloletniego wykładowcę Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie i Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego).
Aleja Sław Olsztyńskiego Sportu została otwarta w 2021 roku. Dziś na Plaży Miejskiej znajdziemy już 25 pamiątkowych tablic, które przypominają najważniejszych zawodników, trenerów, ale też dziennikarzy związanych ze sportem w stolicy województwa warmińsko-mazurskiego. Po Zbigniewie Lubiejewskim, Mirosławie Rybaczewskim, Leszku Doroszu, Zbigniewie Ludwichowskim czy Kacprze Kozłowskim, kolejną wybitną postacią AZS-u UWM, która doświadczyła tego zaszczytu jest Andrzej Grygołowicz.
Zasłużony trener siatkówki od 60 lat związany jest z kortowskim klubem. To współtwórca największych sukcesów akademików. Przygodę ze sportem rozpoczął w Poznaniu w 1949 roku. W czasie nauki w szkole średniej zetknął się z Hubertem Jerzym Wagnerem, który uczęszczał do sąsiedniego liceum. Później spotykali się już jako trenerzy Legii Warszawa i AZS-u Olsztyn. W 1990 roku został pierwszym trenerem i zdobył dwukrotnie mistrzostwo Polski i Puchar Polski (1991, 1992) oraz wicemistrzostwo Polski (1993).
Ta aleja jest dość długa i tutaj miejsce znajdzie jeszcze wielu zawodników. Byłem zaskoczony, że w ten sposób wyróżniono mnie. Na przestrzeni ostatnich 75 lat AZS był znany nie tylko w Polsce. Wszyscy się go bali – szczególnie w latach 70-tych i 90-tych. Był znany również za granicą. Zespół był chyba we wszystkich krajach europejskich, a nawet dwa razy w Stanach Zjednoczonych”
– mówił w sobotę Andrzej Grygołowicz.
Andrzej Iwaniak urodził się 16 września 1956 roku w Lublinie. Do Olsztyna trafił w 1976 roku, głównie za namową starszego brata, znakomitego siatkarza AZS Olsztyn Stanisława, który zdobywał medale mistrzostw Polski, a w 1972 roku jako zawodnik kortowskiego klubu brał udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium. Równolegle uprawiał siatkówkę dla osób niepełnosprawnych. Medalowy dorobek Andrzeja Iwaniaka jest imponujący. Startował w czterech paraolimpiadach. W trzech stanął na podium. Będąc kapitanem zespołu, zdobył brąz w 1988 roku w Seulu, srebro w 1992 roku w Barcelonie i brąz w 1996 roku w Atlancie.
Nigdy nie spodziewałem się, że zostanę w ten sposób uhonorowany. Całe życie grałem w siatkówkę – od najmłodszych lat – wszędzie i ze wszystkimi! Natomiast w sporcie niepełnosprawnych zaistniałem jako dorosły człowiek. Ukształtowany zespół dramatycznie potrzebował rozgrywającego. Już na pierwszej olimpiadzie w Seulu wybrali mnie kapitanem, mnie – debiutanta! I tak graliśmy piętnaście lat, wygrywając prawie wszystko. To byli ludzie, którzy kochali sport i robili to naprawdę dobrze!”
– wspominał.
W tym roku w Alei Sław Olsztyńskiego Sportu odsłonięto także tablice: Mariana Rapackiego (wybitny trener kajakarstwa), Jerzego Dunajskiego (kanadyjkarza, olimpijczyka z Moskwy), Sylwestra Czereszewskiego (byłego reprezentanta Polski w piłce nożnej i zawodnika m.in. Stomilu Olsztyn i Legii Warszawa) oraz dziennikarza sportowego i działacza Janusza Poryckiego.
Piotr Szauer rozmawiał także z prezesem Fundacji Olsztyński Laur Sportowy – Leszkiem Dublaszewskim. Posłuchajcie!
Czytaj dalej
