Jan Komasa: Czuję się inny

„Sala samobójców”, „Miasto 44” czy „Boże ciało” – to najgłośniejsze filmy stworzone przez Jana Komasę. Reżyser i scenarzysta był jednym z gości tegorocznej edycji Campusu Polska Przyszłości. Marcie Wróblewskiej opowiedział m.in. o tym, co jest dla niego ważne w pracy na planie filmowym i na co czeka po każdej kolejnej premierze. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy!

Inność – to hasło, które idealnie pasuje zarówno do twórczości Jana Komasy, jak i jego samego. Czy reżyser sam też czuje się inny?

Czuję się oczywiście inny. Jestem świadom tego, że jako opowiadacz dookoła wsłuchuję się w emocje i staram się zrozumieć to, czego ludzie potrzebują, a może to co ich rozśmieszy czy zaskoczy. Wobec tego, często jest tak, że tam gdzie ludzie mówią to ja słucham. To jest po prostu to, co mnie fascynuje. Bycie reżyserem jest pewnego rodzaju dzieleniem się wnioskami, które się dostrzegło” – mówi Jan Komasa.

A czy każdy jego film ma na celu zmianę myślenia czy nastawienia do danego tematu?

Staram się myśleć o swoich filmach jako potencjalnych przyczynkach do zmiany myślenia. Nigdy nie staram się zakładać, że tak będzie. Ale jeżeli komuś moje filmy pomogą lub kogoś zatrzymają, spowodują, że zmieni swoje myślenie – to fantastycznie. Uwielbiam kiedy widzowie po moich filmach wychodzą z kina z pytaniem a nie odpowiedzią.

Posłuchajcie rozmowy Marty Wróblewskiej z Janem Komasą!