RADIO UWM FM Katedra Pedagogiki Społecznej i Metodologii Badań Edukacyjnych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie zorganizowała 16 listopada Międzynarodową Konferencję Naukową „Pedagogika wobec wyzwań współczesnego świata”. Wydarzenie było okazją do świętowania jubileuszu prof. Henryka Mizerka.
Konferencja została zorganizowana z myślą o dorobku prof. Henryka Mizerka. Odnosząc się do tego dorobku, poruszaliśmy problemy związane z kształceniem nauczycieli. Rozmawialiśmy też o tym, w jaki sposób wyzwania teraźniejszości i przyszłości odzwierciedlają się w sposobie myślenia o roli nauczyciela i w sposobie jego kształcenia – podkreślała dziekan Wydziału Nauk Społecznych UWM prof. Joanna Ostrouch-Kamińska.
„Kolejna problematyka to ewaluacja. Pan profesor jest jednym ze współzałożycieli Polskiego Towarzystwa Ewaluacyjnego. Dlatego dyskutowaliśmy o problemach związanych ze współczesną ewaluacją – jak rozumieć ten proces, jak on powinien przebiegać. Rozmawialiśmy też o różnych przestrzeniach uczenia się – zarówno formalnego, jak i pozaformalnego. Wreszcie dyskutowaliśmy nad problematyką roli szkoły, jej kształtu w odpowiadaniu na wyzwania związane z rozwojem dzieci i młodzieży, w odniesieniu również do dominujących dyskursów edukacyjnych, społecznych, czy kontekstów ideologii, która próbuje wciskać się do szkół.”
Nasz reporter rozmawiał także z główną postacią konferencji. I zapytał prof. Henryka Mizerka m.in. o trudne momenty w pracy pedagoga.
Tych kryzysów było bardzo wiele. Niestety wykonywanie zawodu nauczyciela, pedagoga to jest domena nie rzemiosła a sztuki. Jestem zwolennikiem takiej teorii transformatywnego rozwoju, gdzie jeśli nie ma kryzysu i nie potrafisz z tego kryzysu wyjść, to nie masz szansy na wybicie się. A czy ja mam jakieś rady? W tej robocie (mówię o pedagogice akademickiej) – są potrzebne trzy rzeczy. Po pierwsze – odwaga. Po drugie – wyobraźnia. A po trzecie – pasja. I jak w dobrej potrawie to wszystko musi być w odpowiednich proporcjach. I ja mam jeszcze jedną maksymę. Powiadam, że jeśli uprawiasz jakąkolwiek twórczość, to mniej trzy muzy: pokorę, pychę i przekorę. Jeśli wybierzesz tylko jedną z nich, albo któraś będzie przeważać, to… poległeś!
A jakie cele stawia sobie jeszcze naukowiec z Wydziału Nauk Społecznych UWM? „Ja nie wiem czy kiedykolwiek stawiałem sobie jasne cele. Czy czuję się spełniony? No nie do końca. Dzisiaj mówiłem, że jako profesor mam dopiero pięć lat. Chciałbym jeszcze zrobić rzeczy, które ja i moi koledzy oraz szersza publiczność uzna za naprawdę wartościowe. Nie wiem czy zdrowie i pesel na to pozwoli, ale tak to widzę.”
Z prof. Henrykiem Mizerkiem rozmawiał Krzysztof Buzderewicz. Posłuchajcie!
Prof. dr hab. Henryk Mizerek urodził się 25 listopada 1953 roku w Biesowie na Warmii. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie na kierunku pedagogika. Doktoryzował się na Uniwersytecie Warszawskim, stopień doktora habilitowanego uzyskał na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2018 roku uzyskał tytuł profesora nauk społecznych.
Profesor od ponad 40 lat jest związany z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie (a wcześniej WSP w Olsztynie). To znany i ceniony pedagog, specjalista zzakresustosowanych badań społecznych (w tym szczególnie ewaluacji), problemów jakości kształcenia uniwersyteckiego oraz kształcenia i przygotowania zawodowego nauczycieli. Kieruje Katedrą Pedagogiki Społecznej i Metodologii Badań Edukacyjnych na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Jest członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Ewaluacyjnego.
Jego dorobek naukowy obejmuje kilkadziesiąt publikacji z zakresu stosowanych badań społecznych (w tym szczególnie ewaluacji), problemów jakości kształcenia uniwersyteckiego oraz kształcenia i przygotowania zawodowego nauczycieli.
Źródło: strona Polskiego Towarzystwa Ewaluacyjnego
