Pejzaże Ciała – wystawa malarastwa prof. Władysława Jackiewicza

„Pejzaże Ciała” – to tytuł wystawy malarstwa prof. Władysława Jackiewicza, którą od 17 stycznia do 17 lutego oglądać można w galerii Wydziału Sztuki UWM w kortowskim Centrum Ekspozycyjnym „Stara Kotłownia”. Na jej wernisaż w Magazynie z Kultura zapraszała dr Anna Drońska.

W 2024 roku obchodzimy setną rocznicę urodzin profesora Władysława Jackiewicza – jednego z najwybitniejszych malarzy polskiej sztuki współczesnej. Z tej okazji Wydział Sztuki UWM zaprasza do obejrzenia w Kortowie jubileuszowej wystawy „Pejzaże Ciała”, na której prezentowane są najbardziej rozpoznawalne prace artysty – abstrakcyjne i sensualne akty będące zachwytem nad pięknem ludzkiego ciała, jego zmysłowością i delikatnością.

Wernisaż odbędzie się w środę 17 stycznia o 18:00 w kortowskim Centrum Ekspozycyjnym „Stara Kotłownia”. A towarzyszyć będzie mu także występ kwartetu smyczkowego z Instytutu Muzyki UWM w składzie: Marianna Starosta, Marta Anioł, Julia Bartołd i Łukasz Szymański.

Z opiekunką kortowskiej galerii Wydziału Sztuki dr Anną Drońską rozmawiała Ania Makarewicz. Posłuchajcie!

Profesor Władysław Jackiewicz urodził się w 1924 roku w Podbrodziu na Wileńszczyźnie. Zmarł 30 marca 2016 roku. Studiował na Wydziale Malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie. Dyplom otrzymał w 1952 roku w pracowni profesora Artura Nachta-Samborskiego. Związany z gdańskim środowiskiem artystycznym, był współtwórcą Grupy Gdańskiej. Zadebiutował obrazem „Kwiaciarka” na Wystawie Młodej Plastyki w 1955 roku w warszawskim Arsenale.
W latach 1965-1968 sprawował funkcje dziekana Wydziału Malarstwa PWSSP w Gdańsku. Od 1968 do 1969 roku był prorektorem, a w latach 1969 – 1981 pełnił funkcje rektora tejże uczelni . Od 1985 do 1989 był prezesem Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików.

Prace Profesora Władysława Jackiewicza znajdują się w wielu prestiżowych zbiorach muzealnych m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Gdańsku, Poznaniu, Wrocławiu, Łodzi, także Muzeum Narodowego w Pradze, Muzeum w Skopje, w placówkach Ministerstwa Kultury i Sztuki, urzędach państwowych, Radzie Regionalnej Piemontu w Turynie, Radzie Regionalnej Lombardii w Mediolanie oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

O dorobku artysty krytyczka sztuki Zofia Watrak pisze:
„Prace profesora Jackiewicza mają wyrafinowaną urodę. Znamionuje je wielka kultura malarska i czuła wrażliwość kolorystyczna. Każda plama barwna, każda smuga koloru posiada w nich znaczenie emocjonalne i konstrukcyjne jednocześnie. Bywa, że intryga walorów jest ledwo uchwytna, delikatna, kiedy indziej bardziej kontrastowa i dramatyczna. (…) Kolor zdaje się dematerializować cielesność aktów. Oddala je i odrealnia. (…) Oplątane sobą wzajem, zatracają się w sobie bez granic, jakby każda z postaci była początkiem istnienia drugiej, z niej się rodziła i na powrót roztapiała. W tych amorficznych, biologicznych formach, które kojarzymy z ludzkim ciałem, zdaje się być wyrażona istota samej natury z jej nieustającym misterium formowania. We wzajemnym przenikaniu form jest rytm biologicznego trwania i przemijania – istota życia odbieranego przez pełnię harmonijnej i zmysłowej radości. Z dramaturgii nieustannych metamorfoz rodzi się świat kolejnych obrazów Władysława Jackiewicza. (…) Zmysłowość materii malarskiej sprawia, że świat Władysława Jackiewicza jest dotykalny a jednocześnie abstrakcyjny i nierzeczywisty. Oscyluje między powściągliwością a wibrującą emocjonalnością, między płynnością wizji a jej aluzyjną konkretyzacją. Mimo tego wewnętrznego dualizmu jest to malarstwo scalone harmonijną poetycką aurą, liryczną melodyką barw i kształtów, wymykające się jednoznacznej interpretacji. Nie przestaje intrygować i wzruszać, niepokoić różnorodnością asocjacji.”

Zofia Watrak „Wybory i przemilczenia. Od szkoły sopockiej do nowej szkoły gdańskiej”.