Nasze muzyczne nowości w tym tygodniu to single zespołów Sorry, Martini Police i WaluśKraksaKryzys. Piosenkę tygodnia wykonuje polska wokalistka o międzynarodowych ambicjach Karo Glazer. Najważniejszą płytą w tych dniach jest trzeci krążek australijskiej grupy Amyl And The Sniffers.
KARO GLAZER [+] DEAD STAR TALK [+] JÓZEF SKRZEK – Black Sun [PIOSENKA TYGODNIA]
Karolina Glazer jest wokalistką, kompozytorką i producentką muzyczną o 4-oktawowym, ekspresyjnym głosie. Jej talent docenili Tom Waits, Dua Lipa i członkowie zespołu Coldplay podczas International Songwriting Competition. Artystka koncertowała na scenach muzycznych od Nowego Jorku po Berlin. Jest autorką ponad 400 kompozycji. W trakcie swojej kariery współpracowała m.in. z: Larsem Danielssonem, Mikiem Sternem, Richardem Boną oraz producentami muzycznymi, wielokrotnymi laureatami nagrody Grammy, Martinem Waltersem, Larrym Kleinem oraz Flemmingiem Rasmussenem. W Polsce współpracowała z m.in. z Grażyną Szapołowską, Janem Peszkiem, Krzysztofem Jaryczewskim, Józefem Skrzekiem, Natalią Lesz czy Jurkiem Owsiakiem.
Singiel ‘Black Sun’ zapowiada nową solową płytę Karo Glazer. W utworze gościnnie gra na syntezatorze legendarny Józef Skrzek (znany z grupy SBB). W nagraniu wzięli też udział Christian Holl Buhl i Günes Svarre Kocak – członkowie duńskiego zespołu Dead Star Talk. Producentem jest Flemming Rasmussen, który współpracował z Metallicą przy ich albumach „Ride the Lightning” (1984), „Master of Puppets” (1986) i „…And Justice for All” (1988).
Chciałam napisać utwór, który jest szorstki jak Jack White o poranku i porusza Twoim ciałem jak dobre, stare Led Zeppelin. Wiem, że nikt się tego po mnie nie spodziewa, ale to moje korzenie! Wracam do domu!” o ‘Black Sun’ mówi Karo Glazer.
„Black Sun” to energetyczna ściana gitar, euforyczny riff, ekspresyjne partie wokalne prezentujące różne oblicza głosu Karo, trance’owy groove, solo na moogu w wykonaniu Józefa Skrzeka i synergia gatunków.
Przyglądam się ostatnio złożoności życia w erze sztucznej inteligencji i algorytmów i nie umiem uwierzyć w to jak my ludzie, stajemy się coraz bardziej bierni. Oddajemy algorytmom wszystko, nawet to co kiedyś kochaliśmy robić. Hej! Naprawdę o to nam chodziło? Muzyka ma moc i w ‘Black Sun” głośno chciałam to pokazać – o utworze ‘Black Sun’ mówi Karo Glazer.
MARTINI POLICE – Salonowe Lwy
Drugi po piosence „Park Ciemnego Nieba” singiel zapowiadający debiutancki album łódzkiej grupy. Gitarowy utwór nawiązuje brzmieniowo do przełomu lat 60. i 70., a także do dokonań takich zespołów jak Black Pumas czy Arctic Monkeys.
Martini Police opowiada autorską fikcyjną historię utrzymaną w koncepcji fantastyki naukowej. Opowieść rozpoczyna się w 2061 roku w równoległej rzeczywistości. Jest to relacja z życia zespołu Martini Police, który koncertuje na pokładach ekskluzywnych gwiezdnych liniowców przemierzających bezmiar kosmosu, urozmaicając podróż znudzonym codziennością pasażerom.
SORRY – Waxwing
Zespół z Londynu zaprezentował nową piosenkę. Słowa utworu nawiązują do starego przeboju amerykańskiej wokalistki Toni Basil z 1981 roku pod tytułem „Hej Mickey”. Dotychczas Asha Lorenz i jej koledzy nagrali dwa długogrające krążki: „925” z 2020 roku i wydany dwa lata później „Anywhere but Here”. Zespół Sorry będzie wspierać Fontaines D.C. podczas trasy koncertowej po Wielkiej Brytanii i Irlandii w listopadzie i grudniu.
WALUŚKRAKSAKRYZYS – Sprawdź To
WaluśKraksaKryzys powraca z nowym singlem dotykającym bardzo ważnego tematu jakim są wybory w USA. Utwór zapowiada minialbum o tym samym tytule, którego premiera ma odbyć się 22 listopada. Sam artysta tak mówi o utworze:
Odkąd nabyłem czynne prawa wyborcze, oddawałem swój głos przy okazji każdych kolejnych wyborów. Za każdym razem wchodziłem do lokali wyborczych z dumą, a opuszczałem je ze wstydem, bo czułem, że oddany głos oznaczał wsparcie/wyznanie konkretnych, twardych poglądów i idei, z którymi mam niewiele wspólnego, a przy okazji mając świadomość, że padłem ofiarą, wszechobecnej w świecie polityki, mniej lub bardziej wyrafinowanej, manipulacji.
W walce z systemem ignorancja i „j38anie” to kapitulacja i wstęp do zniewolenia, a z kolei obywatelska postawa, oparta na chęci pozyskiwania wiedzy, budowaniu wzajemnego szacunku i zaufania w (przede wszystkim) lokalnym i (w następstwie) globalnym wydaniu, oraz elegancki pragmatyzm, prowadzą mnie do wniosku, że prawdziwym buntem jest dziś partycypowanie w systemie (przepełnionym populizmem i polaryzacją) ze świadomością tego, co jest „czarne”, a co jest „białe”, ale z należytym szacunkiem dla arcyważnego spoiwa, jakim są wszystkie odcienie szarości i zniuansowanie rzeczywistości.
Pod koniec listopada rusza wspólna trasa Walusia i Cool Kids Of Death. Zespoły zagrają w Poznaniu, Wrocławiu, Krakowie i Warszawie.
AMYL AND THE SNIFFERS – Cartoon Darkness [PŁYTA TYGODNIA]
W miniony piątek odbyła się premiera trzeciego albumu australijskiej grupy.
W ciągu ośmiu lat od powstania na lokalnej scenie pub-rockowej w Melbourne, zespół Amyl and The Sniffers stał się mistrzem w balansowaniu między energią, siłą i intensywnością a zabawą, spontanicznością i humorem. Wokalistka Amy Taylor, gitarzysta Declan Mehrtens, basista Gus Romer i perkusista Bryce Wilson osiągnęli coś wyjątkowego i niezwykłego. Od premiery „Comfort To Me” zespół nieustannie poszerza swoje horyzonty na każdej płaszczyźnie. To właśnie to podejście – szersze, jaśniejsze, inteligentniejsze i ostrzejsze – napędza ich trzeci album „Cartoon Darkness”. Materiał został nagrany z producentem Nickiem Launayem w 606 Studios w Los Angeles, na tym samym sprzęcie, który zarejestrował „Nevermind” Nirvany i „Rumours” Fleetwood Mac.
„Cartoon Darkness” opowiada o kryzysie klimatycznym, wojnie, sztucznej inteligencji, unikaniu delikatnych i kontrowersyjnych tematów politycznych i o ludziach, którzy myślą, że pomagają, wyrażając swoje opinie w sieci, podczas gdy w rzeczywistości jedynie dostarczamy dane dla wielkich korporacji technologicznych – naszych współczesnych „bogów”. Album dotyka problemu pokolenia „karmionego” informacjami, które choć fizycznie i zewnętrznie wydaje się dorosłe, to wewnętrznie pozostaje niedojrzałe emocjonalnie i mentalnie, zamknięte w ochronnej „skorupie” – pokolenie, które pomimo dojrzałego wyglądu, nie rozwija się w pełni jako dorosłe jednostki. „Cartoon Darkness” wytyka ograniczenia, które narzuca na nas współczesna kultura – zalew informacji, technologii i rozpraszaczy, które odciągają nas od prawdziwego rozwoju i głębokich doświadczeń życiowych, wywołując jedynie odrętwienie.
Amy Taylor wyraża pragnienie doświadczenia pełni życia w obliczu przytłaczającej rzeczywistości, tęskniąc za prawdziwymi, niezakłóconymi przez technologię interakcjami, za obserwowaniem detali codziennego życia, które często umykają w szybkim tempie współczesnego świata. Jednocześnie pragnie ucieczki w fantazję i hedonizm – poszukiwanie przyjemności, aby poczuć się żywą, mimo świadomości, że żyje w świecie pełnym dystopijnych problemów i chaosu.
Amyl and The Sniffers przemierzają świat na trasach koncertowych, które wielokrotnie były wyprzedane, występując w coraz większych obiektach w Europie, Ameryce Północnej, pojawiając się także na koncertach odbywających się od Meksyku, przez Indie, aż po Japonię. Od występów w lokalnych klubach po wielkie hale koncertowe, grupa stała się stałym elementem głównych scen festiwali takich jak Primavera, Glastonbury, Coachella, Green Man, Osheaga, Outside Lands, Best Keep Secret, All Points East i wielu innych. Mieli także zaszczyt wspierać takie zespoły jak Green Day i Foo Fighters podczas ich tras stadionowych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jako zespół koncertowy ich reputacja jest niezaprzeczalna: jeśli potrzebujesz grupy, która dosłownie rozniesie scenę, nie ma lepszego wyboru niż Amyl and The Sniffers.
Lista piosenek:
1.Jerkin’
2.Chewing Gum
3.Tiny Bikini
4.Big Dreams
5.It’s Mine
6.Motorbike Song
7.Doing In Me Head
8.Pigs
9.Bailing On Me
10.U Should Not Be Doing That
11.Do It Do It
12.Going Somewhere
13.Me And The Girls